Niedowład lub porażenie nerwu twarzowego powoduje problemy funkcjonalne, kosmetyczne i emocjonalne u pacjenta niezależnie od wieku. Wyrażanie emocji związane jest z mimiką twarzy. Uśmiech, grymas, marszczenie czoła w zdziwieniu lub złości, mrugnięcie okiem, zaciśnięcie powiek… Jesteśmy przyzwyczajeni do wyrażania emocji poprzez mimikę twarzy. Ale co się dzieje, gdy nie jesteśmy w stanie uśmiechnąć się symetrycznie, zmarszczyć czoła, zamknąć powieki, czy czujemy się po prostu inni?
Dysfunkcja nerwu twarzowego, który odpowiedzialny jest za mimikę twarzy, jest jedną z przyczyn problemów psychologicznych u dzieci, odrzucania przez środowisko rówieśników, postrzegania bycia odmiennym. Dysfunkcja nerwu twarzowego to nie tylko problem z asymetrią twarzy i zaburzeniem mimiki, ale również problem z czuciem smaku, żuciem, prawidłową wymową, niemożnością gwizdania, wysychaniem rogówki, zniesieniem odruchu strzemiączkowego, który jest odruchem obronnym przed wysokim natężeniem dźwięku.
Nerw twarzowy najczęściej ze wszystkich nerwów czaszkowych ulega uszkodzeniom na skutek urazów, zmian zapalnych czy przyczyn neurologicznych, a skutki jego dysfunkcji angażują w proces diagnostyczno-leczniczy wielu specjalistów z różnych dziedzin medycyny. W monografii „Nerw twarzowy w otolaryngologii dziecięcej” Czytelnik znajdzie wyczerpujące informacje dotyczące budowy anatomicznej nerwu twarzowego, oceny radiologicznej na potrzeby chirurgii otologicznej, metody diagnostyki porażeń i niedowładów nerwu. Szeroko zostały omówione przyczyny zaburzeń czynności nerwu twarzowego, począwszy od wrodzonego niedowładu i porażenia nerwu VII, poprzez zmiany zapalne ucha środkowego, urazy kości skroniowej, choroby ślinianek, aż po choroby zakaźne i neurologiczne przebiegające z dysfunkcją nerwu.
Na szczególne zainteresowanie zasługuje rozdział poświęcony chirurgii nerwu twarzowego, który w sposób wyczerpujący omawia przypadki kliniczne i sposoby postępowania. O tym, jak ogromną rolę odgrywa rehabilitacja w okresie powrotu do zdrowia i jak powinna być przeprowadzona, dowiemy się z rozdziału poświęconemu temu zagadnieniu.
Monografia została napisana przez specjalistów z zakresu anatomii prawidłowej, radiologii, otorynolaryngologii, neurologii, chorób zakaźnych oraz rehabilitacji.
Dr hab. n. med. Lidia Zawadzka-Głos
Otolaryngologia dziecięca na Medico: wiedza, która leczy
Zarejestruj lub zaloguj się do Medico PZWL, gdzie znajdziesz bogaty zbiór publikacji, artykułów naukowych, badań, materiałów audio czy gotowych zaleceń dla pacjentów z zakresu otolaryngologii dziecięcej.
Nasze zasoby obejmują kluczowe tematy, takie jak:
- diagnostyka przerostu migdałków – przerost migdałków, w szczególności migdałka gardłowego, jest powszechnym problemem u dzieci, który może prowadzić do różnych objawów, w tym trudności w oddychaniu, chrapania i nawracających infekcji górnych dróg oddechowych. Diagnostyka przerostu migdałków u dzieci wymaga zastosowania różnych metod, w tym wywiadu klinicznego, badań fizykalnych, endoskopii oraz obrazowania. Wybór odpowiedniej metody zależy od wieku pacjenta oraz specyfiki objawów. W przypadku trudności diagnostycznych, CT i MRI mogą być użyteczne, ale ich stosowanie powinno być przemyślane ze względu na narażenie na promieniowanie i potrzebę znieczulenia u małych dzieci;
- powikłania zapalenia zatok – występują najczęściej w konsekwencji zaniedbania bądź nieprawidłowo przeprowadzonego leczenia chorych zatok. Zapalenie zatok przynosowych u dzieci czasem potrafi sprawić sporo problemów diagnostycznych. Mogą być związane z wystąpieniem tzw. objawów ocznych, związanych z ruchomością gałki ocznej lub wytrzeszczem. Może dojść również do zapalenia kości czołowej;
- włókniak młodzieńczy – czyli łagodny nowotwór o histopatologicznym charakterze, ale klinicznie uznawany za złośliwy ze względu na agresywny wzrost i lokalizację, która prowadzi do poważnych objawów neurologicznych i laryngologicznych. Jest to schorzenie występujące wyłącznie u chłopców, zazwyczaj w wieku młodzieńczym (powyżej 10. roku życia);
- wskazania do operacji migdałków – decyzja o zabiegu powinna być podejmowana na podstawie dokładnej oceny klinicznej, historii choroby oraz objawów pacjenta. Wskazania do zabiegu są różnorodne i obejmują zarówno problemy związane z nawracającymi infekcjami, jak i poważniejsze stany, takie jak krwawienia czy podejrzenie nowotworów. Współpraca między pediatrą a laryngologiem jest kluczowa w ustaleniu najlepszej strategii leczenia;
- problemy ze słuchem u dzieci – podstawowym krokiem diagnostycznym jest otoskopia. Bardzo często przyczyną pogorszenia słuchu jest blokada przewodu słuchowego zewnętrznego przez woskowinę. Słuch zależy od prawidłowego funkcjonowania zarówno przewodzącego, jak i odbiorczego aparatu słuchowego. Przewodzenie dźwięków odbywa się przez przewód słuchowy zewnętrzny, błonę bębenkową i układ kosteczek słuchowych. Każda blokada w tym systemie może prowadzić do pogorszenia słuchu;
- i wiele innych.
Możesz zrezygnować w każdej chwili! Nie musisz dodawać karty płatniczej.
*tylko 79 zł miesięcznie po darmowym okresie próbnym
